บางทีชีวิตเหมือนไม่มีอะไร
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอยากให้มีอะไร
อาจแค่อยากอยู่นิ่ง ให้ใจเงียบๆ
ให้ใจมันไม่มีอะไร

ชีวิต - เกิด แก่ เจ็บ
ไม่มีชีวิต - ตาย

เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา เราเก็บข้าวของในบ้าน

ข้าวของที่เก็บไม่ใช่ของของเรา แต่เป็นของเจ้าของบ้าน ซึ่งคงจะไม่ได้กลับมาอยู่ที่นี่แล้ว เพราะสุขภาพแย่ลงตามอายุขัยที่มากขึ้น

ผิดถูกขึ้นอยู่กับตัวเอง ติฉินนินทาขึ้นอยู่กับผู้อื่น จะทำอย่างไรต่อไป ตัวข้ายอมรู้ดี ไม่ว่าหนทางอื่นจะกว้างขวาง 

วันนี้ล้ำค่าเกินไป ไม่ควรสูญเสียไปกับความหวั่นวิตกและการเสียใจที่ขมขื่น
เชิดคางขึ้น ให้ความคิดเปล่งแสง ดังเช่นน้ำพุบนเขาที่ระยิบระยับในแดดแห่งฤดูใบไม้ผลิ
คว้าวันนี้ไว้ มันไม่กลับมาอีก



... เดล คาร์เนกี [Dale Carnegie, 1888-1985]